Panasonic 58DX800 – test

Panasonic TX-58DX800E to telewizor 4K z płaskim wyświetlaczem LCD o rozdzielczości 3840 na 2160 pikseli. Producentem wyświetlacza typu VA jest znana tajwańska firma Innolux. Telewizor osadzono na oryginalnej sztalugopodobnej podstawie, która nadaje mu charakterystyczny wygląd, jakże odmienny od większości konkurentów. Inną cechą szczególną jest wydzielona listwa dźwiękowa (soundbar), która zapewnia telewizorowi najlepszy dźwięk ze wszystkich tegorocznych modeli telewizorów Panasonica (w tym TX-65DX900E).

Nie jest sztuką zrobić stylowy telewizor wykonany z dobrych materiałów ‒ są przecież marki jak Loewe, czy Bang&Olufsen, które się w tym specjalizują. Niestety, żądają one za swoje produkty od kilkunastu do kilkudziesięciu tysięcy złotych. Sztuką jest natomiast zaprojektować stylowy telewizor w cenie zaledwie kilku tysięcy złotych. Ta właśnie sztuka udała się w 2016 roku Panasonicowi, którego konstruktorzy dali światu serię DX800. Modele 50- i 58-calowy osadzono na sztalugopodobnym stojaku, dzięki czemu nie da się ich pomylić z żadnym innym telewizorem. DX800 przyciąga wzrok nie tylko srebrną metalową ramką wokół ekranu, zgrabnymi proporcjami, czy solidnymi materiałami, lecz także znajdującym się pod ekranem soundbarem. Okazuje się, że tenże nie jest tylko elementem ozdobnym, lecz zapewnia DX800 najlepsze brzmienie ze wszystkich modeli telewizorów Panasonica roku 2016. A jeśli do powyższych atutów dodamy takie parametry techniczne jak niezły kontrast (2803:1 w 58DX800), dobrą reprodukcję kolorów,  ostre odwzorowanie ruchu (matryca 120Hz) oraz wielostopniową regulację płynności, stanie się jasne, że DX800 ma naprawdę wiele do zaoferowania. Krótko mówiąc, Panasonic DX800 jest telewizorem dla tych koneserów, którzy chcą cieszyć oko dobrej jakości obrazem 4K czy nowoczesnym designem, lecz nie chcą przy tym wydać fortuny.

Zalety

• dobre odwzorowanie barw na wprost w ustawieniach fabrycznych,
• znakomite odwzorowanie barw na wprost po kalibracji,
• bardzo dobry upscaling kolorów (dzięki Studio Master HCX),
• szeroka paleta barw,
• niezły kontrast,
• właściwa, nieprzekłamana charakterystyka jasności,
• średniej klasy ostrość ruchu,
• upłynnianie ruchu z wielostopniową regulacją,
• dobrej klasy obrazy 3D (małe migotanie),
• bogate opcje kalibracyjne,
• bardzo dobrze zestrojone brzmienie (ewenement wśród telewizorów marki Panasonic),
• proste i przejrzyste menu,
• nowoczesny i oryginalny wygląd.

Wady

• pod kątem kolory mocno bledną (nieco bardziej niż średnia w tego typu matrycach),
• niejednolita czerń (w testowanym egzemplarzu),
• jasność w trybie HDR mogłaby być wyższa (576 cd/m2 kontra 790 cd/m2 w Sony 55XD9305),
• brak możliwości rozjaśniania małych obszarów ekranu na potrzeby HDR,
• drobne zniekształcenia typu crosstalk w trybie 3D,
• stosunkowo wysoka cena.