Samsung PS51D8000

PS51D8000 to flagowy telewizor plazmowy Samsunga, który w zamierzeniach producenta ma konkurować z takimi rywalami jak Panasonic TX-P50VT30E czy LG 50PZ950S. Zobaczmy zatem jak spisał się w teście.

 

Wygląd

[nggallery id=14]

 

Pomiary

[nggallery id=13]

 

Czerń i kontrast

O ile kontrast dynamiczny ON/OFF wypadł jeszcze całkiem nieźle (1722:1 przy czerni 0,070cd/m2 i bieli rzędu 120 cd/m2) to zmierzony na biało-czarnej szachownicy kontrast ANSI (w ustawieniach fabrycznych trybu „Film”) był już zaskakująco niski i wyniósł zaledwie 953:1 (czerń 0,070 cd/m2, biel 66,7 cd/m2). Podkręcając do maksimum jasność komórek za pomocą opcji „Cell Light” (którą w polskim menu fatalnie przetłumaczono jako „podświetlenie” – tak, tak, Samsungi mają „podświetlenie” nawet w plazmach!), uzyskamy biel o maksymalnej luminancji 88,88 cd/m2, co winduje współczynnik kontrastu do przeciętnego 1261:1, czyli do poziomu ubiegłorocznych LED-ów Samsunga lub Philipsa 42PDL7906). Nie ulega jednak wątpliwości, że

W ustawieniach domyślnych trybu Film czerń Samsunga świeci 4 razy jaśniej od tej z Panasonica TX-P50VT30E

Co prawda po korekcie gammy można zejść z czernią niżej (do ok. 0,055 cd/m2), ale i tak nie ma szans na osiągnięcie poziomu japońskiego rywala.

Przy bliższym przyjrzeniu się czerni zastanawia widoczna zielona kasza na czarnym tle. Coś takiego widzieliśmy w Panasonicach jakieś 2 lata temu, ale w najnowszych modelach tego zjawiska już nie ma. Oczywiście nie jest to duży problem, bowiem „zielona kasza” jest w PS51D8000 widoczna tylko z bardzo bliskiej odległości.

Nie ulega wątpliwości, że w ustawieniach fabrycznych pod względem czerni i kontrastu testowany Samsung i ww. model Panasonica grają w zupełnie innych ligach, co ilustruje poniższa tabela:

 

Odwzorowanie ruchu

[learn_more caption=”Rozdzielczość dynamiczna”] Telewizor Full HD zapewnia maksymalną rozdzielczość statyczną obrazu równą 1920 na 1080 pikseli. Inaczej mówiąc jest w stanie wyświetlić 1920 pionowych linii oraz 1080 linii poziomych. Oczywiście jest to możliwe tylko i wyłącznie przy wyświetlaniu obrazów statycznych, na przykład zdjęć, czy kontrolnych plansz testowych lub obrazów zawierających obiekty poruszające się bardzo wolno. Wraz z pojawieniem się szybkiego ruchu, rozdzielczość obiektów ruchomych gwałtownie spada i jest to cecha wszystkich bez wyjątku telewizorów, a nie tylko testowanego modelu. Im szybszy ruch, tym gorsza rozdzielczość dynamiczna, a tym samym ostrość i wyrazistość obiektów poruszających się na ekranie. W celu zmierzenia faktycznej rozdzielczości dynamicznej użyliśmy płyty testowej opracowanej przez Advanced PDP Development Center Corporation. Pomimo iż opracowało ją konsorcjum firm produkujących wyświetlacze plazmowe, płyta sprawdza się świetnie również przy pomiarach rozdzielczości ekranów ciekłokrystalicznych, a po przeprowadzeniu kilkudziesięciu testów różnych telewizorów możemy potwierdzić, że test w żaden sposób nie faworyzuje wyświetlaczy plazmowych. Ba, wiele z nich osiąga rozdzielczości niższe niż telewizory LCD wyposażone w najlepsze układy. Płyta zawiera ruchome plansze testowe poruszające się poziomo, z lewej na prawą stroną ekranu, z prędkością 6,5 piksela na klatkę. Zawarte na płycie materiały testowe pozwalają określić rozdzielczość poziomą w zakresie 300-1080 linii. Pomimo iż maksymalna rozdzielczość pozioma dla ekranów Full HD to 1920 linii, zakres do 1080 linii jest z praktycznych względów wystarczający bowiem zdecydowana większość telewizorów LCD dostępnych obecnie na rynku wyświetla zaledwie 550-600 linii.[/learn_more]

Maksymalna zmierzona przez nas rozdzielczość obiektów ruchomych wyniosła zaledwie 700 linii co jest przeciętnym wynikiem. Co prawda inni testerzy (np. hdtvtest.co.uk) osiągnęli 900 linii, ale my nie możemy niestety tego potwierdzić.

O ile w kategoriach absolutnych jest to akceptowalny wynik, od flagowej plazmy pochodzącej od lidera rynku TV oczekiwaliśmy wyniku choćby zbliżonego do rywali (1080 linii).

Pomimo tego subiektywna ostrość i jakość ruchu jest bardzo dobra. Zaskakują małe smugi za ruchomymi obiektami na szarym tle: są sporo mniejsze niż w Samsungu UE46D8000 i nawet nieco mniejsze niż w Panasonicu TX-P50VT30E.

Kompensacja ruchu

PS51D8000 nie oferuje niemal żadnych istotnych opcji kompensacji ruchu.

Opcja „Cinema Smooth” dostępna jest tylko w trybie 1080/24p i powoduje bardzo delikatne upłynnienie obrazu. Brak zaawansowanej redukcji juddera.

W przeciwieństwie do wielu rywali Samsung PS51D8000 przedstawia obraz o naturalnej dynamice, bez stosowania sztucznego upłynniania, co może podobać się nie tylko purystom ale także wielu użytkownikom spragnionym nieprzetworzonego obrazu.

Artefakty

[nggallery id=15]

PS51D8000 przeszedł bezbłędnie nasz wymagający test The Pipettes, a w innych testach dynamicznych zauważyliśmy tylko niewielkie artefakty. Szkoda, że brak artefaktów wiąże się ze stosunkowo niską rozdzielczością dynamiczną ustępującą nie tylko innym plazmom, ale większości czołowym LED-om.

Usuwanie przeplotu (deinterlacing)

Zarówno na sygnale 576i jak i 1080i deinterlacer wypadł przeciętnie, żeby nie powiedzieć słabo. Warto odnotować dobre filtrowanie schodków (jaggies).

Tryb 3D

Pomimo braku zakłóceń (crosstalk) obraz w trybie 3D miał bardzo niską jasność, co naszym zdaniem, podobnie jak Panasonica TX-50VT30E, dyskwalifikuje PS51D8000 do poważniejszych zastosowań 3D. Różnica w ogólnej jakości (jasności) 3D na korzyść LED-owego Samsunga UE46D8000 jest kolosalna!

Wrażenia subiektywne

Po przełączeniu się na PS51D8000 np. z UE46D8000 można przeżyć prawdziwy szok. Dwa razy niższy kontrast, niższa jasność bieli oraz zbyt mało nasycone kolory dają wrażenie pastelowego i spokojnego obrazu bardzo przyjaznego oczom. Zdajemy sobie sprawę, że taka prezentacja może się spodobać wielu użytkownikom, mimo iż nie jest do końca poprawna. O ile kolory można skalibrować, to przy dłuższym oglądaniu zbyt niski kontrast jednak daje się we znaki.

 

PODSUMOWANIE

ZALETY

akceptowalna czerń

wysoka plastyczność  i głębia obrazu

mniejsze migotanie niż w Panasonicach GT/VT30

wysoka naturalność przekazu (wrażenie bycia tam)

małoodblaskowy filtr ekranowy

świetne funkcje internetowe i multimedialne

atrakcyjny wygląd zaprzeczający stereotypom o plazmach

niższa masa niż w plazmach ze szklanym ekranem

obrotowa podstawa

 

WADY

niski kontrast

czerń 4 razy jaśniejsza niż w TX-P50VT30E

zbyt małe nasycenie kolorów

obrazy szczątkowe pozostają na ekranie dłużej niż w TX-P50VT30E

fałszywe kontury

zbyt niska jasność obrazu w trybie 3D

spory poziom szumów własnych obrazu

zbyt mała rozdzielczość dynamiczna (jak na tę klasę cenową)

brak okularów 3D (trzeba dokupić osobno)

beznadziejna jakość tłumaczenia niektórych pozycji menu

 

WERDYKT

Samsung, będący aktualnie światowym liderem sprzedaży telewizorów znany jest z dużych inwestycji w rozwój i promocję telewizorów LCD/LED. Dzięki wieloletnim wysiłkom koreański producent odniósł duży sukces rynkowy, a ubiegłoroczna linia LED-ów D8000 święci triumfy sprzedaży na wielu rynkach. Jak na tym tle przedstawia się jakość obrazu z najdroższej plazmy tego producenta? Niestety, nasz test pokazuje, że pod względem takich parametrów technicznych jak jasność czerni, kontrast czy rozdzielczość dynamiczna, flagowa plazma Samsunga nie tylko ustępuje LED-om z tej samej stajni, ale pozostaje daleko w tyle za Panasonicami z serii VT30. Naszym zdaniem, najprawdopodobniej z przyczyn finansowych, kierownictwo Samsunga podjęło decyzję o ograniczeniu czy może nawet wstrzymaniu inwestycji w rozwój wyświetlaczy plazmowych, zatrzymując tym samym ich rozwój na poziomie sprzed około 2 lat. Inaczej mówiąc, pominąwszy plagę niejednorodnej czerni w telewizorach LED, z technicznego punktu widzenia UE46D8000 będzie pod wieloma względami lepszym wyborem niż PS51D8000. Pomimo tego, jeżeli ktoś nie przywiązuje wagi do ww. parametrów, plazmę PS51D8000 możemy polecić ze względu na wysoką plastyczność obrazu, małoodblaskowy ekran, niewielkie migotanie oraz znacznie lepsze funkcje internetowe i obsługę multimediów niż w modelach wielu rywali.

© TV TEST 2012