Skymaster 65SUA2520 – test

Skymaster jest marką należącą do spółki Skymaster Germany mającej siedzibę w Dusseldorfie w Niemczech. W Polsce Skymaater ma swój oddział w Szczecinie (Skymaster Sp. z.o.o Sp. k.) przy ulicy Gryfińskiej 42. Firma działa od niemal 40 lat, a w swojej ofercie ma m.in. takie produkty jak telewizory, dekodery, a także … hulajnogi. Telewizory tej marki można kupić w sklepach Grupy Metro (MediaMarkt).

Wstęp

Skymaster 65SUA2520 jest jednym z najbardziej przystępnych, jeśli nie najtańszym telewizorem LCD z ekranem o przekątnej 65 cali. Jego najbliższym rywalem wydaje się być Manta 65LUA58L, która kosztuje w zasadzie tyle samo. Konkurencyjne telewizory od bardziej znanych producentów (Samsung, LG, Sony, Panasonic) są znacznie droższe – kosztują zazwyczaj powyżej 3000 złotych. Zobaczmy zatem jak Skymaster 65SUA2520 wypadł w teście.

Wybór języka

W normalnych, tj. typowych telewizorach wybór jest prosty – wybieramy język polski. W przypadku Skymastera 65SUA2520 nie jest to już takie oczywiste. Na przykład, już sam ekran główny wita nas dziwnymi napisami w rodzaju:

• „Wszystko ok”
• „dzanie plikami”, czy
• „Setting”.

Jeśli chodzi o „dzanie plikami” to można się domyślać, że chodzi tu o „zarządzanie plikami”, czyli coś, co w telewizorach tych producentów, którzy bardziej szanują język polski, zowie się „odtwarzaczem multimediów”. Natomiast konia z rzędem temu, kto zgadnie o co chodzi z określeniem „Wszystko ok”. Ja sam przyznam, że bez wchodzenia do tej opcji nie miałem pojęcia, co ona znaczy, a przecież przetestowałem już wiele telewizorów. Dopiero rzut oka na angielską wersję menu wyjaśnił wszystko:

A zatem chodzi tu o „aplikacje”.

Jak widać, termin „browser” przetłumaczono jako „nawigator”, a nie jako „przeglądarkę”, „sieć” lub po prostu „internet”.

Niestety, potrzebna jest większa doza wyrozumiałości i cierpliwości, bo to nie koniec językowych „atrakcji”. Podczas wyboru rodzaju podłączonej anteny dowiadujemy się, że jedną z opcji jest … powietrze.

Wyjaśniam, że chodzi tu o antenę do odbioru telewizji naziemnej.

Niestety, to nie koniec „kwiatków”. Szczyt niekompetencji językowej został osiągnięty dopiero dalej:

Od razu wyjaśniam, że nie będę tego komentował, bo „przeróbka samochodu” w menu telewizora mówi wystarczająco dużo o podejściu producenta do zapewnienia jak najniższej jakości obsługi produktu.

Dlatego też postanowiłem, że nie będę bawił się z zgaduj-zgadulę, oszczędzę swoje nerwy i wybiorę język angielski. W związku z tym, w dalszej części recenzji będę podawał terminy angielskie.

Wybór trybu obrazu

Na sygnale ze złącza HDMI możliwy jest wybór jednego z następujących trybów obrazu:

• User
• Game
• Vivid
• Natural
• Sports
• Lightness
• Standard
• Soft

Spośród nich „User” jest jedynym, który pozwala na zmianę parametrów obrazu. Podstawowym parametrem, który należy zmienić jest temperatura barwowa bieli (color temperature). Oto zmierzone wartości dla poszczegółnych opcji temp. barwowej:

• Normal – ok. 15000K
• Warm – 9800K

Jak widać nawet najcieplejsza opcja „Warm” daje temperaturę bieli daleką od wzorca (ok. 6500K). Inaczej mówiąc, nawet w najlepszym ustawieniu mamy do czynienia z mocno zaniebieszczonym obrazem, który z poprawną reprodukcją ma niestety niewiele wspólnego. Jest to wartość typowa dla trybów „żywych” lub „dynamicznych” w telewizorach konkurencji. Co gorsza …

Skymaster 65SUA2520 nie ma żadnych narzędzi pozwalających skutecznie obniżyć temp. barwową, tak więc musimy pozostać przy prawie 10000K z oczywistymi negatywnymi konsekwencjami dla reprodukcji barw.

Ponadto, za wyborem trybu „User” przemawia przebieg krzywej gamma i charakterystyka jasności. Choć jest niewłaściwa, z utratą szczegółów w cieniach …

… to i tak dużo lepsza od tej z innych trybów, jak np. „Sports”:

W związku z tym, wszystkie pomiary przeprowadziłem w trybie „User”. Oczywiście nie w ustawieniach fabrycznych tego trybu, lecz po zmianie temp. bazowej na „Warm”.

Jeżeli tego nie zrobimy i pozostaniemy przy fabrycznej opcji „Cold”, będziemy oglądać najbardziej zaniebieszczony obraz na świecie.

Temperatura barwowa bieli rzędu 28000K to ewenement, którego w ciągu 10 lat testowania płaskich ekranów nie zmierzyłem w żadnym innym telewizorze.

Czyżby (niechlubny) rekord Guinnessa? Na to niestety wygląda.

Jasność obrazu

Maksymalna jasność obrazu wyniosła, w trybie pełnekranowym, 268 cd/m^2 co jest akceptowalnym wynikiem, jak na tak tani telewizor 65-calowy.

Multimedia

Skymaster 65SUA2520 odtworzył wszystkie testowe pliki (avi, flv, mov, mp4, mts, tp oraz pliki 4K o rozdzielczości większej od 2160p) z wyjątkiem wmv. Radość z odtwarzania plików z USB psuje niestety niemożność zmiany parametrów obrazu (kontrast, temp. barwowa) – możemy tylko zmieniać tryb obrazu.

Obsługa mutimediów była w zasadzie jedyną kategorią, w której 65SUA2520 wypadł dość dobrze.

HDR

Telewizor rozpoznaje sygnał HDR. Maksymalna jasność na planszach 5% i 10% była w zasadzie taka sama i wyniosła 266-268 cd/m^2. Inaczej mówiąc, 65SUA2520 oferuje „pseudo HDR” typowy dla większości telewizorów poniżej 3000 zł.

Ruch

Zaraz po wyborze trybu obrazu postanowiłem sprawdzić, czy prawdą jest jakoby Skymaster 65SUA2520 zapewniał ostry obraz podczas oglądania sportu. Jeden z nabywców tego modelu napisał przecież w komentarzu na ceneo.pl, że:

REWELACJA Mundial sie świetnie ogląda

Czy rzeczywiście Skymaster jest tak dobry do oglądania sportu?

Krótko mówiąc, Skymaster 65SUA2520 smuży aż się kurzy.

Co gorsza, podczas poziomego ruchu obrazu można było zauważyć wyraźny efekt brudnego ekranu w postaci miejscowych plam – gołym okiem widać jakby ekrany był przybrudzony lub zakurzony. Analiza statycznej, szarej planszy pokrywającej całą powierzchnię ekranu potwierdziła istnienie niejednolitości w kilku miejscach na ekranie. W oczy rzucała się szczegółnie jasna pozioma „krecha” o długości 20-25 cm. Nie świadczy to dobrze o kontroli jakości w fabryce produkującej Skymastery.

Na koniec dodam, że Skymaster 65SUA2520 nie oferuje żadnych możliwości upłynniania obrazów ruchomych, a na tak stosunkowo dużym, bo 65-calowym ekranie wszelkie zacinanie się i drżenie obrazu jest niestety bardzo dobrze widoczne.

Podsumowując, Skymaster 65SUA2520 jest jednym z najgorszych telewizorów do oglądania sportu i szybkich scen z filmów akcji.

Kolory

Skymaster 65SUA2520 jest telewizorem, który oglądany w pośpiechu, np. podczas wizyty w sklepie, może nas łatwo zwieść kolorami na ekranie. Wynika to z faktu, że telewizor ten oferuje bardzo dobrą lub dobrą reprodukcję niektórych w pełni nasyconych barw, zwłaszcza czerwieni oraz zieleni. Widać to gołym okiem, a w porównaniu do innych telewizorów, np. Samsungów z serii NU7172, Skymaster wypada lepiej gdy na ekranie wyświetlane są w pełni nasycone barwy.

To spostrzeżenie potwierdza analiza diagramu chromatyczności …

… a także porównanie błędów odwzorowania w pełni nasyconych barw z Samsungiem 65NU7172:

Jak widać kolor czerwony odtwarza lepiej właśnie Skymaster 65SUA2520, a Samsung 65NU7172 musi uznać jego wyższość, ze względu na brak odpowiedniego nasycenia tego koloru.

Niestety, gdy zbadamy reprodukcję barw nie w pełni nasyconych, okaże się, że sytuacja przybiera zgoła inny obrót – niekorzystny dla Skymastera.

Proszę zwrócić uwagę na wysoce nieliniową reprodukcję odcieni czerwieni (powyżej) oraz (poniżej).

Analiza wybranych próbek kolorów (color checker) potwierdza, że poprawnie zostało odtworzonych zaledwie kilka próbek barw.

Analiza błędów delta E pokazuje, że typowe wartości błędów to 11-12 (czyli poza skalą poniższego wykresu), podczas gdy dopuszczalne odchylenie wynosi … 3 (słownie: trzy).

W chwli gdy piszę te słowa ceny Samsunga zaczynają się od 3100 zł, podczas gdy Skymastera można nabyć za ok. 2400 złotych. Nie ulega wątpliwości, że dopłata kilkuset złotych daje nam dużo dokładniejsze odwzorowanie barw, nie mówiąc o lepszym HDR-ze, ostrzejszym ruchu, możliwości jego upłynniania oraz o wiele lepszym systemie operacyjnym.

W tym miejscu pozwolę sobie na małe podsumowanie. Skymaster 65SUA2520 oferuje:

• fatalne ustawienia fabryczne (mocno zaniebieszczony obraz)
• smużące obrazy ruchome pozbawione upłynniania
• niskiej jasności HDR
• fatalne odwzorowanie barw
• fatalnie przetłumaczone menu

Dodajmy do tego powolne działanie systemu, a wizerunek tego telewizora będzie niemal kompletny. W związku z tym, po przetestowaniu ww. parametrów postanowiłem przerwać test. Po prostu miałem dość. Nie przetestowałem kontrastu, opóźnienia sygnału, pokrycia przestrzeni DCI, czy pozostalych parametrów, bo moja wytrzymałość ma swoje granice. Powiem szczerze: ile można się babrać w czymś takim jak Skymaster 65SUA2520?

Pomimo tego nie uważam czasu poświeconego na testowanie Skymastera 65SUA2529 za stracony. Przeciwnie, test ten pozwolił mi docenić tanie telewizory głównych producentów (Samsung, Sony, LG itp.), które, choć niedoskonałe, oferują jednak dużo wyższy ogólny poziom reprodukcji obrazu od Skymastera.

Moja ocena Skymastera 65SUA2520 nie może być inna jak negatywna. Po prostu mało znana niemiecka firma zamówiła sobie gdzieś w Chinach kilkanaście kontenerów telewizorów, troszcząc się tylko o niski koszt produkcji, natomiast kwestię jakości obrazu potraktowano per noga. Może i Skymaster jest „mistrzem” (ang. master) jakiegoś tam „nieba” (ang. sky), ale z pewnością nie jakości obrazu.

TCh