Panasonic TX-40C300E (test)

Pilot ma unikalną cechę: komorę baterii zabezpieczoną wkrętem. Raczej nie ułatwi to życia użytkownikom, w związku z czym pytam: po co?

W trybie Uzytkownika czerń świeci z bardzo niską jasnością 0,026 cd/m², co daje współczynnik kontrastu ANSI równy aż 4892:1 (!). To doprawdy znakomity wynik – lepszy od serii CX700, CX800, CR750, nie mówiąc o Samsungach SUHD.

Przy takiej czerni i kontraście ciemne sceny wyglądały znakomicie, czego przykładem są poniższe zdjęcia.

Ten wspaniały kontrast, osiągnięty w dodatku bez żadnych pożałowania godnych i tragicznych w skutkach sztuczek jak w Sharpie LC-32CHE5100, stawia TX-40C300E w absolutnej czołówce telewizorów LCD i to bez względu na cenę.

Pod kątem 45 stopni kontrast niestety znacznie spada – do 479:1.

Kalibracja balansu bieli dwukrotnie redukuje błędy (do 6,1), co jest nadal zbyt dużym odchyleniem. Kolory są generalnie zbyt ciemne, a telewizor nie zapewnia żadnych opcji kalibracyjnych poza balansem bieli. Co gorsza, pod kątem kolory szybko tracą swoje właściwości – np. czerwony zmienia się w ciemny róż.

Telewizor nie oferuje szerokiej palety barw.

Krawędzie obiektów ruchomych nie zostały zwielokrotnione, lecz były rozmazane. Ten telewizor nie nadaje się zatem, ani do oglądania sportu, ani do filmów akcji.

Zapewne ze względu na bardzo niską ostrość obrazów ruchomych tureccy inżynierowie zdecydowali się dokonać sztucznego wyostrzenia obrazu, co widać na poniższym zdjęciu w postaci białych obwódek.