UE46D8000 kontra KDL-46HX920 – cz.2

W części pierwszej porównania Samsunga UE46D8000 z Sony KDL -46HX920 zajęliśmy się takimi zagadnieniami jak odwzorowanie kolorów czy też czerń i kontrast. Obecnie zapraszamy do lektury drugiej i ostatniej części testu.

Odwzorowanie ruchu

Rozdzielczość dynamiczna

[learn_more caption=”Czym jest rozdzielczość dynamiczna?”] Telewizor Full HD zapewnia maksymalną rozdzielczość statyczną obrazu równą 1920 na 1080 pikseli. Inaczej mówiąc jest w stanie wyświetlić 1920 pionowych linii oraz 1080 linii poziomych. Oczywiście jest to możliwe tylko i wyłącznie przy wyświetlaniu obrazów statycznych, na przykład zdjęć, czy kontrolnych plansz testowych lub obrazów zawierających obiekty poruszające się bardzo wolno. Wraz z pojawieniem się szybkiego ruchu, rozdzielczość obiektów ruchomych gwałtownie spada i jest to cecha wszystkich bez wyjątku telewizorów, a nie tylko testowanego modelu. Im szybszy ruch, tym gorsza rozdzielczość dynamiczna, a tym samym ostrość i wyrazistość obiektów poruszających się na ekranie. W celu zmierzenia faktycznej rozdzielczości dynamicznej użyliśmy płyty testowej opracowanej przez Advanced PDP Development Center Corporation. Pomimo iż opracowało ją konsorcjum firm produkujących wyświetlacze plazmowe, płyta sprawdza się świetnie również przy pomiarach rozdzielczości ekranów ciekłokrystalicznych, a po przeprowadzeniu kilkudziesięciu testów różnych telewizorów możemy potwierdzić, że test w żaden sposób nie faworyzuje wyświetlaczy plazmowych. Ba, wiele z nich osiąga rozdzielczości niższe niż telewizory LCD wyposażone w najlepsze układy. Płyta zawiera ruchome plansze testowe poruszające się poziomo, z lewej na prawą stroną ekranu, z prędkością 6,5 piksela na klatkę. Zawarte na płycie materiały testowe pozwalają określić rozdzielczość poziomą w zakresie 300-1080 linii. Pomimo iż maksymalna rozdzielczość pozioma dla ekranów Full HD to 1920 linii, zakres do 1080 linii jest z praktycznych względów wystarczający bowiem zdecydowana większość telewizorów LCD dostępnych obecnie na rynku wyświetla zaledwie 550-600 linii.[/learn_more]

Za jakość odwzorowania ruchu w Samsungu odpowiadają układy Motion Plus i LED Motion Plus. Przy Motion Plus w ustawieniu Użytkownika (redukcja rozmycia 10, redukcja skoków 0) oraz przy włączonym układzie LED Motion Plus rozdzielczość sięga 1080 linii, ale z widocznym migotaniem i okresową utratą skuteczności. Pomimo tego jest to bardzo dobry wynik, ale trzeba uczciwie przyznać, że najlepsze rozwiązania są o krok dalej zapewniając stabilne i niemigoczące 1080 i więcej linii. Nie ulega jednakże wątpliwości, że Samsung dokonał widocznego postępu w stosunku do ubiegłorocznych modeli.

Przy ustawieniu opcji „redukcja skoków” na 8-10 widoczne są zniekształcenie krawędziowe, tak typowe np. dla układu IFC Panasonica. Także smużenie jest nieco większe niż u najlepszych rywali.

W trybie 3D układ Motion Plus jest w pełni aktywny i można go regulować. Niestety, działa nieco inaczej niż w trybie 2D bowiem nawet przy wyłączonej „redukcji skoków” obraz pozostaje „nadpłynny”. Najwidoczniej producent uznał, że ten sposób prezentacji spodoba się mniej wyrobionym użytkownikom.

Z kolei w Sony KDL-46HX920 za jakość odwzorowania ruchu odpowiada układ Motionflow. Oto maksymalne rozdzielczości jakie się udało uzyskać:

Wył. – ok. 300 linii

Łagodny (Smooth) – ok. 550-600 linii

Standardowe (Standard) – ok. 550-600 linii

Wyraźny (Clear) >1080 linii

Wyraźny obraz. (Clear Plus) >1080 linii (ale ze spadkiem luminancji)

Sony KDL-46HX920 bez problemu zapewnia co najmniej 1080 linii rozdzielczości poziomej, w dodatku oferując niesamowicie ostry i stabilny obraz pozbawiony drgań i okresowej utraty stabilności cechującej Samsunga UE46D8000. Co prawda Sony nieco upłynnia obraz w stosunku do oryginału i tego zjawiska nie da się wyeliminować bez całkowitej deaktywacji układu Motionflow i związanego z tym dramatycznego spadku rozdzielczości, ale owa nadpłynność jest stosunkowo niewielka i całkowicie do przyjęcia. Pomimo tego purystom z pewnością bardziej przypadnie do gustu układ Samsunga, który pozwala na osobną regulację rozdzielczości (redukcja rozmycia) i płynności ruchu (redukcja skoków).

Podsumowując: pod względem rozdzielczości dynamicznej Sony KDL-46HX920 jest klasą samą dla siebie i przewyższa wszystkie telewizory, które do tej pry testowaliśmy (włącznie z Panasonikiem TX-P50VT30E, Samsungiem PS51D8000, Toshibą 55Zl1, czy też horrendalnie drogą 55ZL2).

Artefakty

Zaawansowane układy oszacowania i kompensacji ruchu (MEMC – Motion Estimation Motion Compensation) zwiększają rozdzielczość i płynność obiektów ruchomych, ale nie są niestety pozbawione wad. Tego typu układy generują zniekształcenia (artefakty), które zaburzają oryginalny obraz. Aby nie być gołosłownym proszę rzucić okiem na poniższe zdjęcie przedstawiające artefakty będące wynikiem działania układu Motion Plus Samsunga UE46D8000 (widoczne na biało-czarnych markizach):

Powyższy przykład pokazuje, że na wymagających materiałach testowych można przyłapać układy kompensacji ruchu nawet tak dobre i skuteczne jak te zastosowane w Samsungu UE46D8000. Pomimo wyższej rozdzielczości ruchu, pod względem rodzaju i liczby generowanych artefaktów Sony KDL-46HX920 zachowuje się niemal identycznie jak Samsung. Jednakże w praktyce, na typowych filmach zniekształcenia pojawiają się bardzo rzadko i nie są dokuczliwe tak jak w innych, gorzej dopracowanych telewizorach (np. Intelligent Frame Creation Panasonica, czy niektórych implementacjach Natural Motion Philipsa).

 

Deinterlacer

W obu telewizorach usuwanie przeplotu (deinterlacing) z sygnałów 576i oraz 1080i było dość przeciętne. Jest to co najmniej dziwne, bowiem skuteczniejsze deinterlacery można spotkać w tanich telewizorach z Tajwanu, nie mówiąc o najlepszych Philipsach.

Sztuczne wyostrzenie obrazu

W przeciwieństwie do Samsunga, który stosuje starą sztuczkę z wyostrzaniem obrazu nawet w trybie Film, w trybie Kinowy/Kino2 Sony nie stosuje żadnego wyostrzenia, co jest miłym gestem w stronę wideofilów i kinomaniaków.

 

Tryb 3D

Samsung

Byliśmy pod wrażeniem trójwymiarowych obrazów z Samsunga, które cechuje świetna stabilność, wysoka jasność, minimalne migotanie, niskie przenikanie kanałów (ang. crosstalk), bardzo dobra widoczność szczegółów w cieniach oraz rozdzielczość zdecydowanie wyższa niż w telewizorach z systemem pasywnym (polaryzacyjnym).

Do UE46D8000 dołączono 2 pary zasilanych bateryjnie (CR2025) okularów SSG-3100GB …

… które dobrze spełniają swoją funkcję, choć nie są tak wygodne i wzorniczo atrakcyjne jak droższe modele z wbudowanym akumulatorem (np. SSG-3700CR). Obie pary okularów zapakowano fabrycznie w jedno i to samo papierowe pudełko, co w porównaniu do starszych modeli telewizorów Samsunga (tj. 3D pierwszej generacji), w których okulary 3D były pakowane w osobne plastikowe etui, jest niewątpliwie krokiem wstecz, choć podyktowanym dążeniem do obniżenia kosztów.

Sony

W modelu KDL-46HX900 inżynierowie Sony znacznie poprawili tryb 3D w stosunku do modelu KDL-46HX900:

• crosstalk jest mniejszy i widać go stosunkowo rzadko,
• migotanie zewnętrznych źródeł światła (np. lamp) jest niemal niezauważalne, dzięki czemu jeżeli ktoś lubi oglądać 3D przy zapalonej lampie stojącej obok telewizora, KDL-46HX920 będzie pod tym względem nieco lepszym wyborem od świetnego w 3D Samsunga UE46D8000.

Niestety zauważyliśmy następujące problemy trybu 3D w Sony KDL-46HX920:

1. W trybie 3D układ Motionflow udostępnia tylko opcje Standardowy i Łagodny, które zapewniają niższą rozdzielczość dynamiczną od opcji Wyraźny i Wyraźniejszy obraz. Z tego względu dynamiczne sceny 3D na Samsungu UE46D8000 wyglądają zauważalnie ostrzej niż na Sony.

2. Mieszanie się obrazów lewego i prawego kanału (crosstalk) jest niewielkie, dużo mniejsze niż w ubiegłorocznych modelach. Pomimo tego dla wprawnego oka jest ono zauważalne zwłaszcza na krawędziach obiektów znajdujących się na jasnym tle (jak np. niebo). Naszym zdaniem jakość obrazu 3D oferowana przez Samsunga UE46D8000 jest pod tym względem nieco lepsza.

3. O ile do jakości obrazu w trybie 3D nie mamy więcej zastrzeżeń to największym mankamentem Sony KDL-46HX920 są niestety okulary. Do telewizora producent dołącza 2 pary okularów TDG-BR250 (na zdjęciu poniżej).

W przeciwieństwie do ubiegłorocznych modeli, nowe okulary zasilane są z wbudowanego akumulatora, który można ładować bezpośrednio z telewizora lub komputera za pomocą kabela USB. Niestety w porównaniu do najlepszych konkurencyjnych rozwiązań okulary te są zbyt ciężkie i masywne, co widać np. w zestawieniu z okularami Toshiby (na zdjęciu poniżej).

Jednakże ich największą wadą okularów Sony jest ich sama konstrukcja. Otóż ramka okularów jest skonstruowana tak, że nad soczewkami znajduje się wystający do przodu plastikowy daszek. Daszek podobnie jak całą górną połowę okularów wykonano z czarnego, błyszczącego tworzywa, dzięki czemu w warunkach kina domowego od tego daszka odbija się obraz widziany na ekranie, co pogarsza komfort oglądania obrazów 3D i może irytować niektórych użytkowników. Musimy przyznać, że z takim zjawiskiem w okularach 3D spotykamy się po raz pierwszy. O ile nas pamięć nie myli poprzednik, czyli KDL-46HX900 był wyposażony w okulary TDG-BR100, które nie posiadały tej wady i mimo iż zasilane bateryjnie, były po prostu lepsze.

Podsumowując, w trybie 3D Samsung UE46D8000 zapewnia użytkownikowi zarówno lepszą jakość obrazu jak i większy komfort użytkowania.

 

Jakość dźwięku

Oba telewizory rozczarowały nas swoim dźwiękiem, który był niewspółmiernie niskiej jakości w stosunku do cen obu telewizorów. Pomimo tego Samsung UE46D8000 z pełniejszym basem i lepszym środkiem brzmieniowo wypadł nieco lepiej od Sony KDL-46HX920.

 

Wrażenia subiektywne

Czytając nasz test można by odnieść wrażenie, że testowane modele mają bardzo dużo wad i nie są przez to w stanie zapewnić radości z oglądania. Nic bardziej błędnego!

Jak już wspominaliśmy, Samsung zrobił na nas wrażenie swoim kontrastem. Oglądanie sceny z saloonu w filmie Rango, z którą nie poradził sobie np. Philips 42PDL7906, było rozkoszą dla oczu: jasne snopy światła wpadające do saloonu przez dziury w suficie wyśmienicie kontrastowały z mrocznymi zakamarkami pomieszczenia.

Z kolei Sony zachwycił nas wybitną rozdzielczością obrazów ruchomych. W porównaniu do Samsunga UE46D8000 oraz plazmowego PS51D8000 film Inwazja: Battle of Los Angeles obejrzeliśmy jak gdyby na nowo zauważając całą masę nie dostrzeżonych wcześniej szczegółów. Dla wielu użytkowników zabrzmi to jak herezja, ale powiedzmy to wyraźnie:

Także nawet najlepsze plazmy muszą uznać wyższość Sony w kategorii rozdzielczości ruchu. Pod tym względem KDL-46HX920 jest najlepszym telewizorem jaki kiedykolwiek mieliśmy okazję testować. Musimy uczciwie przyznać, że nie znamy lepszego telewizora do oglądania sportu i filmów akcji. Brawo Sony!

 

PODSUMOWANIE

Samsung UE46D8000

ZALETY

• bardzo dobre odwzorowanie kolorów,
• wysoki kontrast i niezła czerń,
• wysoka rozdzielczość dynamiczna,
• wspaniała czystość i przejrzystość obrazu,
• świetna głębia z doskonale widocznymi planami obrazu,
• najwyższej jakości, jasne i stabilne efekty 3D,
• wygodne okulary 3D,
• bogate opcje kalibracyjne,
• zaawansowane funkcje internetowe Smart TV (jedne z najlepszych na rynku),
• łatwy w czyszczeniu pilot,
• nowoczesny wygląd.

WADY

• bardzo nierównomierne podświetlenie psuje obraz w ciemnych scenach,
• zbyt duże błędy nasycenia kolorów w stosunku do rywala,
• rozdzielczość ruchu wyraźnie niższa od KDL-46HX920 i kilku innych rywali,
• sztucznie wyostrzony obraz w ustawieniach domyślnych trybu Film,
• niestabilne działanie aplikacji YouTube powodujące samoczynne wyłączanie i włączanie się telewizora,
• foliowe przyciski pilota trudne w obsłudze w zaciemnionym pomieszczeniu nawet z włączonym podświetleniem,
• zbyt szybko wyłączające się  podświetlenie pilota,
• standardowe okulary 3D nadal na baterię (co zwiększa koszt użytkowania, choć nie zawsze jest wadą)
• niezadowalające usuwanie przeplotu (deinterlacing),
• brak obsługi plików z kamer AVCHD.

 

Sony KDL-46HX920

ZALETY

• fantastyczna rozdzielczość dynamiczna,
• wyśmienite odwzorowanie kolorów,
• wybitna czystość, przejrzystość i głębia obrazu,
• brak dokuczliwego „cloudingu”,
• akceptowalna czerń i kontrast (ale zobacz poniżej),
• bogate funkcje internetowe,
• możliwość odtwarzania plików z kamer AVCHD,
• ekran pokryty wytrzymałym szkłem Gorilla Glass,
• kamera internetowa w standardowym wyposażeniu.
• elegancki, klasyczny wygląd,
• wysoka jakość materiałów i montażu.

WADY

• mało precyzyjne działanie układu strefowego wygaszania diod,
• w tej klasie cenowej kontrast i czerń mogłyby być lepsze,
• obniżona rozdzielczość dynamiczna w trybie 3D,
• lewa połowa ekranu z inną (cieplejszą) bielą niż prawa,
• menu wolniejsze i bardziej skomplikowane niż u rywala,
• cięższe i mniej wygodne okulary 3D,
• dokuczliwe refleksy światła w okularach 3D,
• lustrzane logo przeszkadza w wieczornym oglądaniu
• zbyt mało wygodny pilot.

 

Werdykt

Samsung UE46D8000

Testowany egzemplarz otrzymał taką, a nie inną ocenę ze względu na wysoce niejednorodną czerń. Jednakże gdyby udało się znaleźć egzemplarz bez tej wady 5 gwiazdek byłoby w zasięgu ręki. Pomimo tego, w uznaniu wybitnej jakości obrazu w trybie 3D przyznajemy UE46D8000 dodatkową nagrodę:

 

Sony KDL-46HX920

Flagowy model Sony otrzymuje naszą najwyższą ocenę: 5 gwiazdek na złotym tle, czyli „wybór redakcji”. Gratulujemy!

 

 

© TV TEST 2012